Eindelijk nog eens een jaar met alleen maar goed nieuws, zonder spectaculaire gebeurtenissen, rampen of drama’s.

1957 is het jaar waarin ons land zich koortsachtig klaarmaakt voor de wereldtentoonstelling van ’58, waarop miljoenen bezoekers verwacht worden. Meer dan een miljard gaat naar de aanleg van de Brusselse Kleine Ring, en er wordt ook met man en macht doorgewerkt aan de Boudewijnsnelweg. Oud-premier Paul-Henri Spaak wordt als eerste Belg secretaris-generaal van de NAVO, en ons land treedt toe tot EEG en Euratom. Het Verdrag van Rome werd ondertekend. Doris Day scoort een hit van formaat met Que sera sera, Harry Belafonte en Bobbejaan Schoepen waren “hot”.

Bij ons, in wat toen nog Knokke heette, was graaf Lippens Burgemeester, was Mauriets Verstraete pastoor en zuster Maria Pia overste van de congregatie Onze Lieve Vrouw ten Bunderen. In een garage in de Judestraat werd een wijkschooltje ingericht, onder leiding van onze geliefde en betreurde zuster Amata.

Het was september 1958 toen het eerste villa-schooltje in de Keuvelhoekstraat openging. Zuster Amata kreeg de hulp van Jo Desmet zaliger. De school telde toen 68 kleutertjes. Er waren toen twee klasjes beneden met een centrale overdekte ruimte.

In 1963 worden er onder de dakpannen twee nieuwe klassen bijgebouwd. Het schooltje groeit en bloeit.

In 1966 was het leerlingenaantal zo hard toegenomen dat er zes nieuwe klassen en een ruime zaal werden bijgebouwd. Zuster Marie-Louise zwaaide de scepter vanuit de Oosthoek. Zij maakte van de Sint-Jansschool een basisschool met een kleuter- en een lagere afdeling. Zij waagde zelfs van mannelijke leerkrachten in dienst te nemen.

Door de verkaveling langs de Jan Devischstraat groeide onze school uit tot een basisschool met meer dan driehonderd kinderen.

In 1976 werd zuster directrice opgevolgd door de Heer Leopold Dewandel, hij was toen nog directeur met klas. Onder zijn leiding werden nog twee klasjes bijgebouwd met een “refter” in het dak. In 1984 ging hij in pensioen en werd opgevolgd door Jozef Stubbe. Jozef bleef maar kort bij ons want hij werd geroepen om directeur te worden in de Sint-Margaretaschool.

In 1986 nam Annie Poissonnier het roer over. In 2000 werd, onder haar impuls, een volledige nieuwe vleugel bijgebouwd. Onze school werd tijdelijk een bouwwerf. Enkele klassen kregen een noodverblijf in containers en en in de turnzaal werd een noodklas gemaakt. Het nieuwe gebouw kreeg boven vier klassen en enkele kleinere lokaaltjes, beneden twee klasjes en een splinternieuwe refter. Intussen breidde ook het kinderdagverblijf “Het Bremhuisje” uit en wij deden mee.

In 2002 kreeg het oorspronkelijke gedeelte er onder de dakpannen een nieuw lokaal ingericht. We haalden in deze jaren ons recordaantal leerlingen.

Het “Keuvelhoekje” had naam en faam. Er werd gestreefd naar jong, nieuw en degelijk onderwijs. We kwamen graag eens naar buiten, denk maar aan de musicals, de projecten Beestige Buren, Spaar water ! Niet Smossen ! Ingepakt staat netjes ! Onze kerstmarkten en schoolfeesten waren steeds happenings waar onze kinderen van genoten en waar lang werd over nagepraat.

In 2005 kreeg Marc Moeyaert letterlijk en figuurlijk de sleutel van de school tijdens de afscheidviering van Annie Poissonnier. Op 17 mei 2006 kreeg het leerkrachten team van de Sint-Jansschool de Koningin Paolaprijs voor het Onderwijs omwille van het Peper&Zoutproject. Dat jaar werden we met de school laureaat in heel wat wedstrijden : de RainForestPrijs, de Milieuprijs Knokke-Heist, de Langste Veter Sport op Schoolprijs, de Jeugd en Vredeprijs, de Prijs Burgerzin Jeugd en Civisme.

Op 30 juni 2007 wordt onze speelplaats, eerst door de kinderen en later door een ploeg van leerkrachten en ouders uitgebroken. Tegen september 2007 komt er een groene oase, waar de kinderen naar hartelust kunnen spelen maar ook tot rust komen. Origineel, nieuw, speels, gezellig … een speelplaats typisch voor onze school …

Intussen passeerden reeds heel wat leerkrachten de revue. Allen hebben ze op hun eigen manier een stempel gedrukt op wat de Keuvelhoek nu is. Wij zijn en blijven het kleine gemoedelijke schooltje waar je welkom bent. Onze school is altijd een beetje thuiskomen. Wij zijn een school in beweging en dat is goed zo.

In elk geval, bedankt voor uw aanwezigheid op deze zesde Vlaamse Kermis. Een speciale want we werden 50!